من و تو در این منزلگه مقصود، سهم داریم.همه کسانی که در تلاش برای رسیدن آرامش ابدی برای نسل بشر هستند،
سهمی عظیم در آرمانشهر خواهند داشت.

کسانی که قله ها را فتح می کنند گاهی اوقات نیازمند هستند تا طنابی را به بالا بیندازند تا به کمک آن خود را نیز به بالا بکشند. در حالی که طناب از خودشان است اما باز هم نیاز است تا این شئ از او فاصله بگیرد تا قله نورد بتواند به فضای بالاتر برسد. این شئ نفس و حب ذات است اگر حب ذات فراموش نشود و به دلایل معنوی به بالاتر فرستاده نشود این حب ذات انسان را به پایین می کشد طنابی که دویست کیلو دارد مثلاً و به بالا هم فرستاده نشده تا نردبان پیشرفت و صعود باشد باری است سنگین که مانع موفقیت است.

انسان بدون داشتن پیوندی عمیق به یک پایگاه معنوی، همواره در تلاطم امواج فرو می‌غلتد و راهی برای نجات نخواهد داشت.

و اینک بشر، در فراروی خویش مواجه است با هزاران مشکلات عمیق معنوی.

در آیه ای از قرآن کریم می خوانیم:
و یؤثرون علی انفسهم و لو کان بهم خصاصة... (حشر، 9
ودر آیه ای دیگر ...
لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون و ما تنفقوا من شی ء فان الله به علیم (آل عمران، 92)
تمام این امور دال بر این است که دین مبین اسلام به موضوع «ایثار» به صورت جدی توجه نموده است.بدون شک از موضوعات مهم جامعه بشری امروزی «فردگرایی محض» و «سود گرایی شخصی » و «منفعت طلبی قشری» است.